E.Xenopoulos (page 20,"Epistemology of Logic"1998) writes:
.....The sentence that expresses the reality : it "stands" against it through thought always, and does not determine it by its structure, as W. Quine believes (page140 "Le mythe de la signification" 1962), when he writes: "it exists, it means: it is the value of a variable", thus erasing the difference that exists between factual truth and logic-typical truth, since: "the admission of variables means the recognition of constants as their values, so what "exists" empirically is nothing other than that which can be determined by a constant", as A. Badiou writes(page 6,"Le concepte de modele" 1970).But reality is not and cannot be identified with the constants of the propositional function, they are simply its symbol. The sentence expresses the content of the thought and through it stands against reality. Thought and language are not identical. Language, the sentence is the form of thought, the form that its content takes in order to express itself and become "understandable and communicable" to other people....."
Thank you for suggesting an interesting issue. It's just a humble opinion, but I'd like to give you a very brief thought.
Language is a tool of thinking, and I think that what is expressed in language is not reality, but a representation and symbol of reality. No matter how detailed the description of reality is, this fact does not change.
However, when we think about reality, we are more likely to fall into the error of equating language with reality because we are forced to think through language. Of course, language-translated reality is clearly closely related to reality. However, there is semantic residue and loss in this translation process.
Moreover, there are areas where our thinking does not necessarily consist solely of verbal forms, but also acts in non-verbal forms. It is just that we cannot express it in language. This fact will serve as the basis for us to stand against the linguistic reality.
In conclusion, I think we can find a small hope of some philosophical humility and wisdom from the fateful limitations of accessibility to this reality and the possibility of fundamental resistance to linguistic reality.
Αφήνω και μια απάντηση στα ελληνικά γιατί νομίζω ότι είσαι Έλληνας. Ελπίζω να βοηθήσει.
Σας ευχαριστούμε που προτείνατε ένα ενδιαφέρον θέμα. Είναι απλώς μια ταπεινή γνώμη, αλλά θα ήθελα να σας κάνω μια πολύ σύντομη σκέψη.
Η γλώσσα είναι εργαλείο σκέψης και νομίζω ότι αυτό που εκφράζεται στη γλώσσα δεν είναι πραγματικότητα, αλλά αναπαράσταση και σύμβολο της πραγματικότητας. Όσο λεπτομερής κι αν είναι η περιγραφή της πραγματικότητας, αυτό το γεγονός δεν αλλάζει.
Ωστόσο, όταν σκεφτόμαστε την πραγματικότητα, είναι πιο πιθανό να πέσουμε στο λάθος να εξισώσουμε τη γλώσσα με την πραγματικότητα επειδή αναγκαζόμαστε να σκεφτόμαστε μέσω της γλώσσας. Φυσικά, η μεταφρασμένη από τη γλώσσα πραγματικότητα είναι σαφώς στενά συνδεδεμένη με την πραγματικότητα. Ωστόσο, υπάρχει σημασιολογικό υπόλειμμα και απώλεια σε αυτή τη μεταφραστική διαδικασία.
Επιπλέον, υπάρχουν τομείς όπου η σκέψη μας δεν αποτελείται απαραίτητα μόνο από λεκτικούς τύπους, αλλά ενεργεί και σε μη λεκτικές μορφές. Απλώς δεν μπορούμε να το εκφράσουμε στη γλώσσα. Αυτό το γεγονός θα μας χρησιμεύσει ως βάση για να σταθούμε απέναντι στη γλωσσική πραγματικότητα.
Συμπερασματικά, νομίζω ότι μπορούμε να βρούμε μια μικρή ελπίδα κάποιας φιλοσοφικής ταπεινότητας και σοφίας από τους μοιραίους περιορισμούς της προσβασιμότητας σε αυτή την πραγματικότητα και τη δυνατότητα θεμελιώδους αντίστασης στη γλωσσική πραγματικότητα.